22 milyon hektar orman varlığımız

Seksenli yıllarda Washington’daki Worldwatch Enstitüsü’nün global çalışmalarını yakinen izliyor, yayınlarını, hiç kaçırmadan alıyor ve dikkatle okuyup FORUM Dergisinde yayımlanan yazılarımla Türk kamuoyuna aktarıyordum.
Worldwatch’un çalışmaları şöyle özetleyebilirim: “Dünya ısınıyor. İklim değişiyor. Elli yıl sonra çok değişik bir dünyada yaşıyor olacağız.”
AYNEN GERÇEKLEŞİYOR.
Böylelikle, benim FORUM yazılarım da bugünlerin habercisi niteliğinde.
Bu Giriş bölümünde son olarak Washington’da aynı konularda çalışmalar yapan Senatör Al Gore ile tanıştığıma değinmek istiyorum. O’nun Başkan Yardımcısı olduktan sonra yayımladığı iklim değişikliği ile ilgili kitabı çok meşhur oldu. Benim aynı içerikli EKOPOLİTİKA başlıklı kitabım Türkiye ölçeğinde ancak 2 000 adet satıldı.
İşte o çalışmalarım sonunda Türkiye’nin, yerküre üzerindeki konumu ve 22 milyon hektar tapulu orman arazisi sayesinde, çok önemli bir global aktör  (sorun çözen) olabileceğini keşfettim.
Şöyle ki, iklim değişikliğini oluşturan fosil yakıtların yanması sonucu atmosfere bırakılan CO2 gazı idi. Dev adımlarla artıyordu. Artış sanayileşmiş ülkelerden kaynaklanıyordu.
CO2 gazının artışı dengelenmeliydi. Nasıl mı? Kitlesel ağaçlandırma projeleri ile. Dünyada ağaçlandırmaya uygun milyonlarca hektar büyüklüğünde boş alan yoktu. Afrika’nın çölleri de Danimarka’nın Grönland’ı boştu ama ağaçlandırmaya uygun değildiler.
Türkiye’nin para bulsa derhal ağaçlandırabileceği, orman niteliğini yitirmiş tam 8 milyon hektar tapulu orman arazisi ve yetenekli kadroları bulunan OGM’si (Orman Genel Müdürlüğü) vardı.
OGM’de konunun uzmanı arkadaşlarla yılda 1 milyon hektar alanda ağaçlandırma yapılmasına yönelik avan proje hazırladık. Bir çeşit “NİYET PROJE” idi. Kuruşlandırdık ve % 70 kemikleşmiş enflasyonu da hesaba katarak dolara çevirdik, 8 ile çarptık: 2.5 milyar dolar. 1991 yılı başında
Türkiye’nin toplam dış borcu !
ABD’nin Ankara Büyükelçiliği Ekonomi Müsteşarı arkadaşım Clay Nettles Dünya Bankasında 8 milyon hektar ağaçlandırma projesini görüşmek üzere yetkili kişiden randevuyu aldı: 21 Mart 1991, saat 11:30.
“Size bir proje getirdim. Özeti bu dosyada. Ayrıntılarına girmeden önce, somut soru şu: Onaylandığı takdirde global hedefi olan bu projeye 2.5 milyar dolar verir misiniz?”
Yüzde 70 – 80 olasılıkla, “Ziyaretiniz için teşekkür ederim. Güle güle.” şeklinde bir cevap beklerken, “May I buy you lunch?” (Size öğle yemeği ısmarlayabilir miyim?) diye sordu.
Yemekte ilke olarak projeyi özel bir kuruluşun (tercihan geniş katılımlı bir vakıf) yürütmesini isteyeceklerini, birkaç kez
ekrarlayarak, anlattı.
Ve biz böyle bir vakfı kuramadık… 2023 yılındayız. Her yıl yenileyebildiğimizden daha büyük alanları yaktık. Dünya ısındı. İklim değişti. Kafalar aynı kaldı…
Ormanlarımıza gereken önemi gerektiği bir şekilde vermezsek 30 yıl sonra orman varlığımızı sıfırlamış oluruz.
Yanacak orman kalmaz.